مهارت گزارش نویسی از جمله مهارتهایی است که همهی ما بر اهمیتِ آن تاکید داریم؛ اما وقت چندانی را به یادگیری و بهبود این مهارت اختصاص نمیدهیم.
ین درحالی است که اهمیت گزارش نویسی کمتر از سایر جنبهها نیست و اتفاقاً میتواند نقشی کلیدی در رشد و پیشرفت ما، چه در فضای درس و دانشگاه و چه در محیط کار داشته باشد.
برای اطلاع از مطلاب بیشتر میتوانید به infogram.ir مرجعه کنید.
تهیهی کوچکترین سندهای سازمانی هم نمونهای از تنظیم گزارش محسوب میشود و تقریباً هر نوع فعالیت مکتوب در فضای کسب و کار را میتوان از جنس گزارش نویسی دانست.
گزارش نویسی علاوه بر مدیران ارشد، نیازمند تازهواردان و افراد کمتجربه در سازمانها نیز هست.
معمولاً سرپرستان و مدیران، فرصت کافی برای تنظیم گزارشها ندارند و از سوی دیگر ترجیح میدهند کارهای نسبتاً تخصصی را به سادگی به همکاران تازهوارد خود واگذار نکنند.
حاصل این وضعیت، آن است که یکی از نخستین فعالیتهایی که به تازهواردها تفویض میشود، گزارش نویسی است.
این در حالی است که متاسفانه بسیاری از افراد تازهوارد، این فعالیتها را به چشم فرصتی ارزشمند نگاه نمیکنند و اغلب آن را نمونهای از بیگاری کشیدن مدیران از زیردستان در نظر میگیرند (طبیعتاً با چنین دیدگاهی، تلاش چندانی صرف بهبود شیوه گزارش نویسی خود نخواهند کرد).
با این توضیحات میتوانیم بگوییم بر خلاف تصور اولیه، ردههای پایین کارشناسی در سازمانها، معمولاً علاوه بر وظیفهی تنظیم گزارش کار روزانه با کارهای پیچیدهتر مثل تنظیم گزارشهای مدیریتی نیز درگیر میشوند.
- ۹۷/۱۰/۱۶